پرسش :

پسر 7 ساله ام را از دوستي با همسالان در مدرسه نهي مي کنم تا از بد آموزي هاي آنان مصون بماند. آيا اين کار من اشکال دارد؟

پاسخ :
دوستان و رابطه دوستانه کودک شما با همسالان، آثار بسيار مثبتي دارد و محروميت از آن، او را دچار خلأهايي خواهد کرد. برخي از آثار مثبت دوستي با همسالان چنين است:
1. اجتماعي شدن: کودک شما با ايجاد رابطه دوستي با همسالان، راه هاي ارتباط برقرار کردن( کنش متقابل) و همکاري با ديگران را مي آموزد و اين امر، سبب اجتماعي شدن کودک مي شود. توجه داشته باشيد که دوست يابي، مهارت اجتماعي به شمار مي رود.
2. تأثير پذيري مثبت: کودکان در بسياري از رفتارهاي مثبت، مانند ادب، شجاعت و... تحت تأثير دوستان خود هستند. دوست، حتي در ادامه تحصيل و علاقه مندي کودک به تحصيلات عالي نيز اثر دارد.
3. يافتن راه حل مشکل: با توجه به برخوردها و قهرهاي کودک با دوستان و تفکر براي يافتن راه حل مشکلات خود با آنان، با راه هاي حل مشکل آشنا مي شود. به طور کلي، کودکاني که با ديگران روابط دوستانه دارند، بهتر مي توانند دشواري هاي زندگي را تحمل کنند.
4. آرامش روحي: وقتي کودک، هنگام برقراري ارتباط با دوستان خود، از مشکلات آنان آگاه مي شود و مي فهمد که ديگران نيز مشکلاتي مشابه او دارند، اضطرابش کمتر مي شود و آرامش بيشتري مي يابد. نفس وجود دوستان و ارتباط با آنان، مانند ارتباط فاميلي( ر.ک: ج1، ص 28) عاملي براي کاهش اضطراب است.
5. تخليه احساسات: کودک در مواردي، به عللي( ترس، خجالت، مشغله فراوان والدين و...) فرصت سخن گفتن با پدر و مادر را نمي يابد و با دوستان خود درد دل مي کند و همين امر، سبب تخليه احساسات او مي شود و آرام مي گيرد.
با توجه به اين آثار مثبت، به شما توصيه مي کنم در تصميم خود تجديد نظر کنيد و فرزند خود را از اين آثار محروم نسازيد؛ البته اين آثار مثبت، در صورتي است که دوستان فرزند شما، مطلوب باشند( ر.ک: ص 94 و 95).
منبع: کتاب نسیم مهر(2)، حجت الاسلام حسین دهنوی، انتشارات خادم الرضا(علیه السلام)/1388